Οι υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις είναι η βάση αλλά και η ένδειξη της ψυχικής υγείας. Δυσκολίες που σχετίζονται με την προσωπική πορεία κοινωνικοποίησης κάθε ανθρώπου, ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά, πρώιμες εμπειρίες μη ασφαλούς σύνδεσης με τους γονείς, κοινωνικο-οικονομικοί παράγοντες και τραυματικά γεγονότα, μπορούν να δυσκολεύουν -άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο- την ανάπτυξη και δόμηση διαπροσωπικών σχέσεων.
Μέσω της συμβουλευτικής διαδικασίας και κυρίως μέσα από ομάδες διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων που οργανώνονται στο “Insieme”, ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει δυσκολίες στον τομέα αυτό, εντοπίζει με βιωματικό τρόπο τους προσωπικούς του περιορισμούς αλλά και ανακαλύπτει τις ατομικές του ικανότητες. Γίνεται πιο αποτελεσματικός στη διαχείριση συγκρούσεων κι ενισχύει τις επικοινωνιακές του δεξιότητες. Ως εκ τούτου, το άτομο αξιοποιεί στο κοινωνικό περιβάλλον τις πληροφορίες που παίρνει μέσα από τις ομάδες για την κοινωνική του παρουσία και καλλιεργεί σιγά σιγά ένα νέο τρόπο να συν-υπάρχει και να απολαμβάνει την όποια διαπροσωπική επαφή.
